Waarom wordt Donny nog bedreigd met uitzetting? Voorkom dakloosheid nu!
Op vrijdag verscheen een nieuwsartikel op RTLNieuws.nl over de situatie van Donny, een jonge wees die onder druk wordt gezet om zijn huis te verlaten door woningcorporatie Woonbedrijf in Eindhoven. Hij moet op 31 december a.s. zijn huis uit zijn, volgens de corporatie. Dit is 2,5 maanden na het overlijden van Donny’s vader op 9 oktober 2023. WeesWijzer kent de situatie van Donny en vindt dat Woonbedrijf onmenselijk handelt. Niet voor niets heeft de voltallige volksvertegenwoordiging in de Tweede Kamer en de Eerste Kamer ingestemd met de nieuwe wet, met het dringende verzoek van minister Hugo de Jonge aan woningcorporaties om nu al te handelen in de geest van de Wet Huurbescherming Weeskinderen.
Donny met zijn vader die in september is overleden.
Woonbedrijf baseert hun beslissing op het 'Aedes protocol voor jongvolwassen wezen' en zegt in de geest van de nieuwe Wet Huurbescherming Weeskinderen te handelen. Hun statement hierover is problematisch omdat het tegenstrijdig is én het niet klopt. Allereerst het Aedes protocol: dit is iets dat voortvloeide uit de gedragscode die voormalig minister Ollongren had ingesteld in december 2021. De gedragscode die Aedes hanteert houdt in dat jonge wezen maximaal 24 maanden (maar zonder wettelijke ondergrens omdat een gedragscode niet bindend is) in de huurwoning mag blijven wonen, waarna de jongere alsnog het huis uit moet, maar wel wordt bemiddeld naar vervangende woonruimte. Woonbedrijf handelt hier al niet naar; Donny werd op 9 oktober (twee maanden geleden) wees. Dat is dus minder dan 3 maanden tot 31 december a.s. Zo sociaal is dit dus niet. En Woonbedrijf handelt hier dus ook niet naar. Donny zou volgens de gedragscode 21 maanden bovenop de nog geen 3 maanden die ze hem van plan waren te geven. Maar dat is de corporatie dus niet van plan. Daarbij wordt de Aedes gedragscode irrelevant zodra de nieuwe Wet Huurbescherming Weeskinderen in werking treedt op (naar de ambitie van minister Hugo de Jonge) 1 januari 2024. Woonbedrijf zegt nu al volgens deze wet te handelen. Maar van enige barmhartigheid is geen sprake.
WeesWijzer kent de casus van Donny goed. Wat hij niet leuk vindt om te delen maar wat wel de harde realiteit is: de relatie met zijn moeder is een aantal jaren geleden helaas duurzaam omtwricht. Zijn ouders waren gescheiden en voerden co-ouderschap over Donny. Het bleek helemaal niet goed te gaan in de verstandhouding tussen Donny en zijn moeder in de tijd dat hij bij haar verbleef. Ze hadden erg vaak ruzie, en op een gegeven moment was er nog maar één uitkomst: Donny vertrok definitief naar zijn vader, waar hij voelde dat er wél plek voor hem was. Hiervan is schriftelijk bewijs in de vorm van onder meer Whatsapp-berichten waarin specifiek staat dat hij vertrekt bij zijn moeder en zich definitief vestigt bij zijn vader. Toen Donny een aantal maanden bij zijn vader woonde, heeft hij zich ook officieel ingeschreven in de basisadministratie van de gemeente. Hij ontving toen al wel al die tijd post op het adres van zijn vader, waar hij dus ook woonde. Zijn buren hebben hier ook van getuigd. Sinds 2021 staat Donny dan officieel ingeschreven bij zijn vader. Vervolgens sterft zijn vader in oktober 2023. Een heel moeilijke tijd voor Donny, waarin hij sinds zijn vaders overlijden eigenlijk alles regelt. De uitvaart, papierwerk voor zijn vader, de rekeningen... Donny moest snel volwassen worden, en dat heeft hij ook bewezen. Hij neemt verantwoordelijkheid en heeft zich ook op persoonlijk en communicatief vlak enorm ontwikkeld in de afgelopen maanden. Zijn omgeving getuigt ook van de grote verandering die Donny heeft doorlopen sinds het moment dat hij bij zijn vader ging wonen.
De nieuwe Wet Huurbescherming Weeskinderen geeft aan dat verweesde kinderen ook in aanmerking komen voor deze huurbescherming. In de wet staat een grens van 3 jaren duurzame ontwrichting tussen de overlevende ouder en het verweesde kind. Dit is op papier bewezen door digitale berichten en getuigenissen van buren, al staat het niet in de basisadministratie van de gemeente. Daarin staat dat het iets meer dan 2 jaren is. Maar de feiten blijven: Donny is verweesd, zijn vader is overleden, de verstandhouding met zijn moeder was al jaren ontwricht. Hier is geen verandering in gekomen sinds het overlijden van zijn vader. Hij weet dat er geen plaats is voor hem bij zijn moeder. De verstandhouding is er niet, en hij heeft ook geen financiële ondersteuning van haar ontvangen. Donny kan nergens heen als hij uit huis wordt gezet. Dat de corporatie zich nu beroept op de grens van 3 jaar geen contact met de overlevende ouder illustreert voor ons met name dat Woonbedrijf in Eindhoven er werkelijk alles aan wil doen om deze verweesde jongen niet te geven waar de Wet Huurbescherming Weeskinderen voor is ontworpen: bescherming tegen dakloosheid in de meest kwetsbare tijd van zijn leven. De grens van 3 jaar werd gesteld als extra bescherming voor verweesde kinderen, NIET om dit TEGEN deze kwetsbare jongeren te gebruiken om hen vervolgens alsnog op straat te zetten!
Een aantal andere specifieke zaken staat ons bij WeesWijzer tegen in het statement van Woonbedrijf. Zo schrijven zij dat de negatieve beeldvorming over Woonbedrijf door Donny’s situatie in de media ‘veel impact heeft op de medewerkers van Woonbedrijf, die ook in deze kwestie uiterst zorgvuldig hebben gehandeld’. Als zij uiterst zorgvuldig hadden gehandeld, dan had Donny niet 2,5 maanden nadat zijn vader was overleden op straat gestaan. Blijkbaar is het mentale welzijn van de medewerkers van Woonbedrijf vele malen belangrijker dan het mentale welbevinden en de fysieke veiligheid van een jongen die nergens naartoe kan na het overlijden van zijn vader. Hij staat er alleen voor. De medewerkers van Woonbedrijf klaarblijkelijk niet. Hun toonzetting in dezen heeft geen pas, wat ons betreft.
Een ander onduidelijk (voor de lezer misleidend) aspect is dat Woonbedrijf in het Eindhovens Dagblad zegt: ‘Maar we kunnen niet anders’. Natuurlijk kan Woonbedrijf wel anders. Sterker nog, de minister wil dat ze het anders doen. Woonbedrijf WIL het alleen niet. Deze onwil blijkt uit de volgende zaken:
Iedere woningcorporatie in Nederland heeft het recht om ca. 9% van de woningvoorraad vrij toe te wijzen aan wie zij dit willen. Dus ook aan Donny. Maar dat doen ze dus niet.
Woonbedrijf zegt volgens de Aedes gedragscode te handelen, maar dat is niet zo. Volgens de gedragscode krijgen wezen 24 maanden de tijd om te rouwen in het huis van hun overleden ouders. Niet 2,5 maand, zoals Donny krijgt van Woonbedrijf.
Ook heeft Woonbedrijf Donny niet een andere woning aangeboden. Die indruk geven ze wel in het artikel in het Eindhovens Dagblad, waarin staat: ‘Een woordvoerder benadrukt dat wel naar (andere) oplossingen is gezocht’. Dat LIJKT op ‘we hebben hem een andere, passende woning aangeboden’. Maar dat is dus niet zo: de andere ‘oplossing’ die Woonbedrijf Donny bood, was 2 maanden langer blijven zitten, tot 28 februari 2024. En dan de straat op. Geen ander huis. Zelfs geen kamer. Gewoon helemaal NIETS. Daarmee bewijst Woonbedrijf zich niet aan het beleid van Aedes te WILLEN houden. Aedes zegt al jaren stellig dat zij NOOIT weeskinderen op straat zetten. Waarom is Woonbedrijf dat dat wel van plan, en waarom zegt Woonbedrijf dat ‘zij niet anders kunnen’? Het is duidelijk dat dit niet klopt. Niet volgens de gedragscode van Aedes en niet volgens de Wet Huurbescherming Weeskinderen. Het klopt gewoon niet. Weeskinderen zet je niet op straat. In december 2021 stond in het Algemeen Dagblad dat voormalig minister Ollongren ‘jongvolwassen wezen’ in sociale huurwoningen langer de tijd krijgen om het overlijden te verwerken. Zelfs als de verhuurder dat niet wil, mogen zij daartoe langer in de ouderlijke woning verblijven. Ollongren wil de garantie van verhuurders dat de nabestaanden ook na de rouwverwerking niet op straat komen te staan.’ Dat die gedragscode niet volstond (omdat corporaties jonge wezen bleven uitzetten) leidde ertoe dat Tweede Kamerleden Daniël Koerhuis (VVD), Pieter Grinwis (CU), Caroline van der Plas (BBB) en Lisa Westerveld (GroenLinks/PvdA) alsnog het wetsvoorstel voor de Wet Huurbescherming Weeskinderen indiende. Dat vervolgens met algemene stemmen werd aangenomen in zowel de Tweede Kamer als in de Eerste Kamer. Koning Willem-Alexander heeft zijn handtekening gezet. Maar corporatie Woonbedrijf heeft hier blijkbaar geen boodschap aan. Want zij zeggen nog steeds glashard ‘niet anders te kunnen’.
Minister Hugo de Jonge heeft uitdrukkelijk ALLE woningcorporaties opgeroepen NU al te handelen in de geest van de wet, en dus NIET weeskinderen uit huis te zetten (laat staan dakloos te maken!). Dat Woonbedrijf dan glashard zegt ‘niet anders te kunnen’ is dus onwaar. Zij kiezen er bewust voor de oproep van de minister te negeren.
Het besluit en de oproep van minister Hugo de Jonge. Klik op de afbeelding (of hier) om de officiële documentatie op de website van de Tweede Kamer te raadplegen.
Als Woonbedrijf werkelijk te goeder trouw is en werkelijk WIL handelen volgens de gedragscode van Aedes en volgens de mores die Aedes heeft aangegeven richting alle aangesloten woningcorporaties, dan doen ze wat Aedes in hun brief van 5 oktober aan alle 150 Tweede Kamerleden hebben geschreven. Daarin zeiden zij stellig dat de Wet Huurbescherming Weeskinderen overbodig is omdat zij NOOIT weeskinderen op straat zetten. Bij deze roepen we Woonbedrijf in Eindhoven dan ook op om zich hieraan te houden: zet Donny niet op straat. Want dat deden woningcorporaties toch nooit? Dit is een uitstekend moment om te bewijzen dat deze claim van Aedes niet compleet ongefundeerd was.
Laat het NIET gebeuren dat Donny op straat belandt!